Ada kidung geguritan,
banjare Munggah ring gurit,
dirusak desane reko,
kegebug antuk kumpeni,
kaulaneng gawe sisip,
mamandal kayun sang prabu,
kalih dane I Tuan,
ngempet patilase mangkin,
dadi murug,
parentah dane I Tuan.
Awanannyane matilas,
keraos ida ngamanesin,
kalih ngeranengang pengraos,
wikaran kaula alit,
sampun manunas gusti,
ring Ida Anake Agung,
gustinyane ring kuna,
ida irika tindihin,
nene matur,
keling wantah tetiga.
Keliyang matur mapinunas,
talet tuara kalinggihin,
pinunas keliane reko,
nunas Ida Made Rai,
iwang raose kidik,
dadi maawanan bendu,
kadunga saling turah,
dadi ida karaos sisip,
manyarundup,
nangtangin manah kaula.
Sampun katur ring I Tuan,
Kumisaris Banyuwangi
rauh manabdabang reko,
Ida Ngurah jagi sisip,
muah kelian petang diri,
Made Guliang wastan ipun,
Ida Dehi Kamasan,
Ida Kaler Kayuputih,
dadi milu,
iwang ida makta raga.
Kaulane mapinunas,
ngiring ida kapisisip,
tong dadi belasang reko,
manah kaulane sami,
muwuh manggawe sisip,
I Tuan kalangkung bendu,
sampun katundung budal,
ida lan kaula sami,
tan kawuwus,
pamargin idane budal.
Kocapan dane I Tuan,
Residening Banyuwangi,
ka iring puri agraos,
ring Ida Sri Narapati,
tangarin malu dini,
titiang nunas Suradadu,
ne pacang mangejuk ida,
nawi ida mangriinin,
mai ngamuk,
yatnain dane I Tuan.
Yen mangde stuara,
manyandang,
Punggawane nyaga dini,
jani titiang jagi ngentos,
asistene ke Banyuwangi,
saur punggawane sami,
kewala titiang enu hidup,
ngiring pacang nanggungang,
sameton Tuan iriki,
yadian rauh,
titiang mangiring mapalpal.
Dadi dane lebih kenak,
inggih titiang mangkin mulih,
sampun mangunggahin ejong,
pamargine sada gelis,
tan kocapan di margi,
rauh ring Banyuwangi
sampun,
raris mangeto kawat,
manunas Kumpeni gelis,
pacang ngejuk,
.......
...
...
...
Kocap mangkin Ida ngurah,
sampun mangliwat bukit,
panepin Tabanane kojog,
asing kungsi tan manampi,
sampun matulak malih,
sukun gununge kaduluh,
peteng lemah mamarga,
ngungsi negara Mengwi,
sampun rauh,
pra istrine di Denkayua.
Bulelenge mangkin kocap,
kendelnyane tidong gigis,
baan Banjare kalah reko,
ne kajerihin morta mati,
laut mesuang bani,
pada luas marerusuh,
ada mangokoh bangbang,
ada manyarahin sampi,
sampun lebur,
desane mangkin ring Banjar.
Sami kaicen parentah,
ngruruh Ida Made Rai,
ka jaba kuta karaos,
pamargin ida ne sami,
kontroling sampun mamargi,
ring Jembrana mangruruh,
kayun danene mangliwat,
Mangwine kamaluin,
yen nya tepuk,
kapangandikaang mamata.
Nagarane sami yatna,
nyaga Ida Made Rai,
mawah keliane reko,
sane karaosan sisip,
sampun kasusupin sami,
rauh nagara Denkayu,
ditu sami kacandak,
nanging sami para istri,
nene kakung,
enu dadi kutu alas.
Kaula Mengwi ngruruh ida,
sampun kakeniang sami,
katur ring I Tuan reko,
raris katulakang gelis,
samian lanang lan istri,
ring Buleleng sampun rauh,
raris kunggahang ring kapal,
sane karaosan sisip,
sane durung,
kakeniang Made Guliang.
Wenten kari durung munggah,
mapesengan Ida Dungkelik,
ring alas di kubon-kubon,
di gunung Banjare ngili,
pati luplup pati kelid,
takut ida ne kajuk,
kaling karencang I Tuan,
...
...
...
banjare Munggah ring gurit,
dirusak desane reko,
kegebug antuk kumpeni,
kaulaneng gawe sisip,
mamandal kayun sang prabu,
kalih dane I Tuan,
ngempet patilase mangkin,
dadi murug,
parentah dane I Tuan.
Awanannyane matilas,
keraos ida ngamanesin,
kalih ngeranengang pengraos,
wikaran kaula alit,
sampun manunas gusti,
ring Ida Anake Agung,
gustinyane ring kuna,
ida irika tindihin,
nene matur,
keling wantah tetiga.
Keliyang matur mapinunas,
talet tuara kalinggihin,
pinunas keliane reko,
nunas Ida Made Rai,
iwang raose kidik,
dadi maawanan bendu,
kadunga saling turah,
dadi ida karaos sisip,
manyarundup,
nangtangin manah kaula.
Sampun katur ring I Tuan,
Kumisaris Banyuwangi
rauh manabdabang reko,
Ida Ngurah jagi sisip,
muah kelian petang diri,
Made Guliang wastan ipun,
Ida Dehi Kamasan,
Ida Kaler Kayuputih,
dadi milu,
iwang ida makta raga.
Kaulane mapinunas,
ngiring ida kapisisip,
tong dadi belasang reko,
manah kaulane sami,
muwuh manggawe sisip,
I Tuan kalangkung bendu,
sampun katundung budal,
ida lan kaula sami,
tan kawuwus,
pamargin idane budal.
Kocapan dane I Tuan,
Residening Banyuwangi,
ka iring puri agraos,
ring Ida Sri Narapati,
tangarin malu dini,
titiang nunas Suradadu,
ne pacang mangejuk ida,
nawi ida mangriinin,
mai ngamuk,
yatnain dane I Tuan.
Yen mangde stuara,
manyandang,
Punggawane nyaga dini,
jani titiang jagi ngentos,
asistene ke Banyuwangi,
saur punggawane sami,
kewala titiang enu hidup,
ngiring pacang nanggungang,
sameton Tuan iriki,
yadian rauh,
titiang mangiring mapalpal.
Dadi dane lebih kenak,
inggih titiang mangkin mulih,
sampun mangunggahin ejong,
pamargine sada gelis,
tan kocapan di margi,
rauh ring Banyuwangi
sampun,
raris mangeto kawat,
manunas Kumpeni gelis,
pacang ngejuk,
.......
...
...
...
Kocap mangkin Ida ngurah,
sampun mangliwat bukit,
panepin Tabanane kojog,
asing kungsi tan manampi,
sampun matulak malih,
sukun gununge kaduluh,
peteng lemah mamarga,
ngungsi negara Mengwi,
sampun rauh,
pra istrine di Denkayua.
Bulelenge mangkin kocap,
kendelnyane tidong gigis,
baan Banjare kalah reko,
ne kajerihin morta mati,
laut mesuang bani,
pada luas marerusuh,
ada mangokoh bangbang,
ada manyarahin sampi,
sampun lebur,
desane mangkin ring Banjar.
Sami kaicen parentah,
ngruruh Ida Made Rai,
ka jaba kuta karaos,
pamargin ida ne sami,
kontroling sampun mamargi,
ring Jembrana mangruruh,
kayun danene mangliwat,
Mangwine kamaluin,
yen nya tepuk,
kapangandikaang mamata.
Nagarane sami yatna,
nyaga Ida Made Rai,
mawah keliane reko,
sane karaosan sisip,
sampun kasusupin sami,
rauh nagara Denkayu,
ditu sami kacandak,
nanging sami para istri,
nene kakung,
enu dadi kutu alas.
Kaula Mengwi ngruruh ida,
sampun kakeniang sami,
katur ring I Tuan reko,
raris katulakang gelis,
samian lanang lan istri,
ring Buleleng sampun rauh,
raris kunggahang ring kapal,
sane karaosan sisip,
sane durung,
kakeniang Made Guliang.
Wenten kari durung munggah,
mapesengan Ida Dungkelik,
ring alas di kubon-kubon,
di gunung Banjare ngili,
pati luplup pati kelid,
takut ida ne kajuk,
kaling karencang I Tuan,
...
...
...
Komentar
Posting Komentar